Internationale handelsverdragen

Nederland is een grote exporteur van land- en tuinbouwproducten.  Een goede internationale handelspositie is voor de sector van levensbelang. De Europese handelsverdragen dragen hier aan bij. Er moet wel steeds gelet worden op gelijke standaarden en bescherming voor kwetsbare sectoren.

Wereldwijd heeft de Nederlandse land- en tuinbouw een koploperspositie in het produceren van duurzaam, veilig en gezond voedsel en groen. Nederland is de één-na-grootste agrarische exporteur ter wereld. Meer dan 2/3 van wat Nederlandse boeren en tuinders produceren wordt geëxporteerd, waarvan het grootste deel binnen de Europese Unie (EU). Naast voedsel is de Nederlandse land- en tuinbouw goed voor nog vele miljarden aan kennis, veredelingsmateriaal en nieuwe technologieën die over de hele wereld vermarkt worden. De bruto exportwaarde bedraagt 100 miljard euro per jaar, terwijl jaarlijks voor ongeveer 70 miljard euro wordt geïmporteerd. Een concurrerende internationale handelspositie is voor de Nederlandse land- en tuinbouw dus van levensbelang. Geopolitieke ontwikkelingen, internationale spanningen en toenemend protectionisme wereldwijd, zijn potentiële bedreigingen voor de sector.

Behoud internationale handelspositie
Economische missies, duurzame handelsbevordering en economische diplomatie zijn noodzakelijk voor behoud van de internationale handelspositie van de Nederlandse land- en tuinbouw. Ook een sterk internationaal netwerk van landbouwraden geeft de Nederlandse land- en tuinbouw toegang tot relevante markten. Gezien de afhankelijkheid van de internationale markt, staat LTO in principe positief tegenover Europese handelsverdragen, maar wel met randvoorwaarden.  Zo moet er scherp gelet worden op gelijke productiestandaarden en wederkerigheid in de afspraken. Maar netto profiteert de Nederlandse boer en tuinder van handelsverdragen. De Europese Unie speelt hier een belangrijke rol.

Gelijke standaarden en adequate bescherming kwetsbare sectoren
In de praktijk blijkt dat handelsverdragen in het algemeen de positie van Nederlandse boeren en tuinders kunnen versterken en voor sommige sectoren nieuwe kansen met zich mee brengen. Voor sommige sectoren kunnen juist risico’s ontstaan. Door verschillen in standaarden en daarmee productiekosten voor bijvoorbeeld diergezondheid of het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen, wordt het dan juist moeilijker voor boeren en tuinders om te concurreren. In de onderhandelingen moet gezocht worden naar de juiste balans.

Het afsluiten van een handelsakkoord is een zaak van een lange adem, van het komen tot een politiek akkoord tot het daadwerkelijke van kracht en geïmplementeerd worden. Het bedrijfsleven moet hierin tijdig, continue en actief in geconsulteerd worden. LTO maakt het belang van Nederlandse boeren en tuinders kenbaar op zowel Europees en nationaal niveau. Een handelsakkoord kan alleen op instemming van LTO rekenen als deze bestaat uit gelijke standaarden binnen en buiten Europa en adequate bescherming van kwetsbare sectoren. Dit laatste kan bijvoorbeeld in de vorm van flankerend beleid (een vangnet) of tariefcontingenten.